Administracja samorządowa w Polsce jest zorganizowana na trzech poziomach. Do największych jednostek, na poziomie regionalnym, należą województwa, które w 1999 roku zostały skonsolidowane i zredukowane liczebnie z 49 do 16. Na następnym poziomie znajduje się około 300 powiatów (powiatów lub powiatów), a następnie około 2500 gmin (miast i gmin wiejskich). Te ostatnie stanowią podstawowe jednostki terytorialne w Polsce. Status miasta stołecznego Warszawy jest regulowany przez specjalną ustawę. Tak powiat, jak i gmina zarządzane są przez rady, wybierane na czteroletnią kadencję. Rady te z kolei wybierają szefów administracji lokalnej. Przedstawiciele sejmików wojewódzkich są również wybierani na czteroletnią kadencję. Szefa administracji wojewódzkiej, wojewody, mianuje premier.
W konstytucji zagwarantowano niezależność sądownictwa. Najwyższą instancją reprezentującą sądownictwo jest Krajowa Rada Sądownictwa. W Rzeczypospolitej Polskiej istnieje Sąd Najwyższy i inne specjalne organy sądowe (w tym Najwyższy Sąd Administracyjny, sądy wojskowe i przemysłowe), a także sądy powszechne, w skład których wchodzą sądy apelacyjne, wojewódzkie i okręgowe. Sądownictwo ogólne zajmuje się sprawami karnymi, cywilnymi i rodzinnymi; sądy gospodarcze zajmują się sporami cywilnoprawnymi między przedsiębiorstwami. Kontrolę sądową nad ustawodawstwem zapewnia Trybunał Konstytucyjny. Trybunał Stanu kontroluje naruszenia konstytucji i innych ustaw przez najwyższych urzędników państwowych.