Kształtowanie się relacji ponadnarodowych jest głównym wynikiem podziału świata na kilka odrębnych podmiotów narodowych lub państw, które mają ze sobą kontakt. Mają wspólne cele lub potrzeby i stoją w obliczu wspólnych zagrożeń. W niektórych przypadkach, jak w wielu sojuszach, relacje te są krótkotrwałe i nie prowadzą do znaczącego rozwoju instytucjonalnego. W innych zaś przypadkach prowadzą one do powstania organizacji międzypaństwowych i systemów ponadnarodowych. Poniżej przedstawiam jeden z nich.
Liga Narodów – historia w pigułce
Imperium
Ze względu na to, że składają się one z ludów o różnych kulturach i pochodzeniu etnicznym, wszystkie imperia są ostatecznie trzymane razem pod przymusem i groźbą przymusowego pojednania. Narzucenie ich rządów różnym strukturom politycznym, charakteryzuje je centralizacja władzy i brak skutecznej reprezentacji ich części składowych. Chociaż siła jest zatem podstawowym instrumentem władzy imperialnej, prawdą jest również, że historia rejestruje wiele przypadków wieloetnicznych imperiów, które przez długie okresy były rządzone w sposób pokojowy i często z powodzeniem utrzymywały porządek w swoich granicach. Historię świata starożytnego stanowi historia wielkich imperiów – Egiptu, Chin, Persji i cesarskich reżimów autokratycznych, które przez wiele wieków zapewniały stosunkowo stabilne rządy wielu poddanym narodom na ogromnych terytoriach. Starożytne despotyzmy, oparte na sile militarnej i wierze religijnej, legitymizowały się również osiągnięciami w budowaniu wielkich struktur biurokratycznych i prawnych, w rozwoju rozległych systemów nawadniających i drogowych oraz w zapewnianiu warunków do wspierania wysokich cywilizacji. Ulepszając i wykraczając poza wszelkie inne struktury polityczne w swojej sferze, mogli oni twierdzić, że funkcjonują jako skuteczne systemy powszechnego porządku.
